Leishmania is een ziekte bij de hond die wordt overgebracht door zandvliegjes in warme landen. In dit blog vertellen we je meer over leishmania, de oorzaak en behandeling.
Leishmania, de medische term voor de ziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet 'Leishmania Donovani' kan worden gecategoriseerd in twee type ziektes bij honden:
De infectie ontstaat door zandvliegen die de parasieten overbrengen op de huid van de gastheer. De incubatieperiode van deze ziekte varieert van enkele maanden tot meerdere jaren. Bij honden verspreidt de ziekte zich door het hele lichaam naar de meeste organen. Vooral de nieren van een hond lijden onder deze ziekte, als een hond overlijdt aan deze ziekte komt dit in de meeste gevallen door nierfalen. In ongeveer 90% van de gevallen krijgt de hond ook last van huidproblemen.
Leishmania komt niet vaker voor bij een bepaalde leeftijd of een bepaald ras. Wel hebben reuen een hogere kans op een interne reactie. De organen die het meest last hebben van deze ziekte zijn de huid, de nieren, de milt, de lever, de ogen en de gewrichten. Qua huidreacties kun je denken aan beschadigingen op de huid en haarverlies. Ook is er een vergrote kans op bloedingen. De infectie wordt meestal opgelopen bij de Middellandse zee en zuidelijker. Toch zijn er enkele gevallen bekend waarbij een hond deze infectie heeft opgelopen in Zwitserland, Noord-Frankrijk en in Nederland. Leishmania is (voor zover bekend) niet overdraagbaar op mensen.
Er zijn twee types leishmania: een externe reactie en een interne reactie. Beide types vallen verschillende delen van het lichaam van de hond aan.
Reizen naar de Middellandse zee, waar de hond wordt blootgesteld aan de zandvliegen, is de meest voorkomende manier om leishmania te krijgen. Ook is een hond te infecteren wanneer de hond een bloedtransfusie krijgt van een ander geïnfecteerd dier. Om deze infectie te diagnosticeren zal de dierenarts een fysiek onderzoek en een compleet bloedonderzoek uitvoeren. Vaak wordt ook de urine onderzocht. De dierenarts zal zoeken naar bewijs van ziektes als lupus, kanker of de hondenziekte, omdat een hond met deze ziektes dezelfde symptomen kan vertonen. De dierenarts zal weefselmonsters nemen van de huid, de milt, het beenmerg en/of de lymfeklieren om te laten onderzoeken in het laboratorium. In de meeste gevallen wordt ook een biopsie genomen van de huid, omdat deze infectie vaak gepaard gaat met huidklachten.
Tenzij je hond heel erg ziek is, kan deze bij je eigen dierenarts behandeld worden. Op het moment dat de infectie chronisch is, zou je euthanasie kunnen overwegen, omdat de prognose voor deze dieren erg ongelukkig is.
Als het om een milde infectie gaat zal de dierenarts een hoge-kwaliteit proteïnedieet voorschrijven, speciaal ontwikkeld voor nierfalen wanneer nodig. De bacterie zal nooit volledig uit het lichaam van je hond verdwijnen, dus een terugval (waarbij behandeling nodig is) is onvermijdelijk. Er zijn echter wel medicijnen beschikbaar waarmee de symptomen kunnen worden tegengegaan. De dierenarts zal de beste behandeling voor jouw hond bepalen.